عسکر جانعلی زاده - دانشیار دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
فرزاد فرحزاد - مربی موسسه آموزش عالی صنعتی مازندران
رضا اسکندری چراتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک خاک و پی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،گروه مهندسی عمران،تهران،ایران

زلزله از زمان پیدایش بشر و سکنا گزیدن انسانها در زیر سقف همیشه یکی از مخاطراتی بود که گاه و بیگاهانسانها را به کام مرگ می کشاند. زلزله بطور مستقیم و غیر مستقیم باعث بوجود آمدن وقایعی می شود کهزندگی انسان را تهدید می کند.یکی از این پدیده ها که هنگام زلزله بوقوع می پیوندد، روانگرایی خاکاست.زلزله در مناطق با خاکهای ماسه ای سست و اشباع باعث افزایش فشار آب حفره ای شده و افزایش درفشار آب حفره ای ممکن است به تقلیل مقاومت برشی و حتی از بین رفتن کامل مقاومت برشی خاکبی انجامد. برای مقابله با آثار مخرب این پدیده، شناسایی مناطق مستعد روانگرایی بسیار ضروری است. بدین منظورتحقیقات گسترده ای بر روی خاک های موجود در شهر بابل انجام گردید و پس از بررسی نقاط مختلفشهر، نتایج آزمایشگاهی و مطالعات صحرایی بیش از 50 گمانه حفر شده در نقاط مختلف با عمق 20 متر ،مورد استفاده قرار گرفت. در این تحقیق نتایج حاصل از روش های سید و همکاران (1985)، ایواساکی وهمکاران(1982)، حائری و یثربی (1376)، چن و ژانگ (2000) و سونمز و گوکوجلو (2005) مورد بررسی قرار گرفت.

زلزله، روانگرایی، خاک های ماسه ای، بابل