الناز شهابی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
صدیقه محمدی - استادیار بیماریشناسی گیاهی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
علی کسرائیان - استادیار بخش علوم خاک-دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

بیماری شانکر رایزوکتونیایی و مرگ گیاهچه سیب زمینی یکی از مهمترین بیمارهای سیب زمینی است که سالانه خسارت بسیاری در نقاط مختلف به این محصول وارد میسازد با توجه به اهمیت این بیماری در این تحقیق تأثیر ارتباط همزیستی چندین گونه میکوریزداخلی Glomus spp در گیاهچه های آلوده به این بیماری مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در شرایط کنترل شده گلخانه با شرایط دمایی 29-24 درجه سلسیوس، شرایط نوری 15/9 و رطوبت نسبی 70 ٪ به مدت 75 روز پس از مایه زنی با بیمارگر و رسیدن به مرحله غده انجام گرفت. طرحهای آزمایشی مورد استفاده به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. در این آزمایش تمامی گونه های گلوموس مورد استفاده اثرات معنیداری نسبت به شاهد های سالم و آلوده از خود نشان دادند و از بین پنج گونه گلوموس مورد استفاده دو گونه G. hoi و G. mosseae توانایی بیشتری در کنترل بیمارگر داشتند و هر کدام به ترتیب با میانگین ارتفاع گیاهچه 32/2 و 32/7 در حضور بیمارگر، میانگین تعداد غده 6 و 3 عدد در حضور قارچ بیمارگر و همچنین میانگین 22/2 و 24/9 درصد ایجاد شانکر در گیاهچه های تلقیح شده با R. solani به طور معنیداری باعث افزایش ارتفاع گیاه و تعداد غده و همچنین کمترین تأثیر را در بروز شانکر داشتند. نتایج نشان میدهد که اثر کاربرد کود بیولوژیک میکوریزا بر افزایش ارتفاع، وزن تر و خشک ریشه و اندامهای هوایی، تعداد غده، وزن غده و کاهش درصد شانکر ساقه در گیاه سیب زمینی آلوده به R. solani به طور معنیداری بیشتر نسبت به گیاهان شاهد سالم وآلوده بود.

سیب زمینی، شانکر رایزوکتونیایی سیب زمینی Rhizoctonia solani، میکوریزا Glomus spp