سیدیعقوب موسوی - دانشیار جامعه شناسی شهری، دانشگاه الزهرا
مهدی شیری پور - دانشجوی دکترا جغرافیا و برنامه ریزی شهری، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی
ابوالفضل رفیع - دانشجوی دکترا جغرافیا و برنامه ریزی شهری، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی
سیدرفیع موسوی - دانشجوی دکترا جغرافیا و برنامه ریزی شهری، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی

وندالیسم شهری مجموعه رفتار و اعمالی است که نه در فضای مجازی یا جنگل ها و روستاها و یا آثار باستانیواقع در نواحی دوردست (مثلاً بیابانها) بلکه در شهرها اتفاق می افتد. مطالعات انجام شده نیز نشان دهنده یاهمیت یافتن این مسئله در جامعه شهری ایران میباشد که باوجود خسارات و زیان های ناشی از وندالیسم درفضاهای عمومی شهری کشور، آمار و اطلاعات کافی در این زمینه در دسترس نیست، بر اساس بررسی هایانجام گرفته فضاهای عمومی منطقه ده شهر تبریز نیز با چنین مسائل و مشکلاتی روبرو هستند که ضرورتتوجه به این موضوع و بررسی آن را حائز اهمیت ساخته است؛ بنابراین هدف این پژوهش بررسی علل وعوامل وندالیسم در فضاهای عمومی شهری و تطبیق آن با منطقه ده شهر تبریز و ارائهی راهبردهای در جهتکاهش این معضل و ایجاد تعادل در فضاهای عمومی شهر منطقه موردمطالعه میباشد. تحقیق از نوع کاربردیو روش تحلیل دادها، توصیفی وتحلیلی می باشد و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه می باشد و در ضمنبرای تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ و برای روایی پرسشنامه از روایی محتوایی استفاده شد،در این تحقیق آلفای محاسبه شده 0،721 به دست آمده که عددی مطلوب و نشانگر دقت لازم پایایی سازه ها درپرسشنامه است. نتایج آزمون فرضیات تحقیق را تائید کرده است. در این راستا میتوان گفت عدم کنترل ونظارت اجتماعی، ناهماهنگی بصری و احساس ناکامی و اجحاف از علل گرایش به وندالیسم در فضاهای عمومی شهری بوده و بنابراین تغییر و دستکاری مداوم محیط و ارزیابی آثار آن، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است؛ و در انتها راهبردهای جهت کاهش وندالیسم شهری در منطقه موردمطالعه ارائه شده است.

وندالیسم، فضاهای عمومی شهری، منطقه ده شهر تبریز