سیدمحمدمهدی کیائی - گروه آموزشی تغذیه و اصلاح نژاد دام، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
محسن فرخوی - گروه آموزشی تغذیه و اصلاح نژاد دام، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
مهرداد مدیرصانعی - گروه آموزشی تغذیه و اصلاح نژاد دام، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
حمید رسول زاده - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

در مطالعه ای که در بخش طیور مؤسسه تحقیقاتی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ا نجام شد، ت أثیر استفاده از سطوح مختلف زئولیت طبیعی در تغذیه جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی تعداد 600 قطعه جوجه خروس یکروزه گوشتی از سویه تجاری لوهمن (Lohman) به چهار گروه مساوی و هر گروه به سه تکرار 50 قطعه ای تقسیم شدند و تا ایان هفته سوم با جیره پیش د ان با ترکیب یکسان و فاقد زئولیت تغذیه شدند. در ابتدای ه فته چهارم، هر تکرار شامل 45 قطعه جوجه با میانگین وزن تقریباً م ساوی بودند که تا پایان آزمایش (پایان هفته ششم) با جیره های پس داد که در آنها سطوح مختلف زئولیت (به ترتیب 0، 3، 5 و 10 درصد) به کاررفته بوده تغذیه شدند. جوجه های هر تکرار به صورت هفتگی و به طور جداگانه توزین گردیده، بدین ترتیب میانگین افزایش وزن ه فتگی، مقدار غذای خورده شده، بازده غذا و درصد تلفات در هر گروه، در خلال مدت استفاده از زئولیت در جیره های غذایی تعیین گردید. طول مدت آزمایش 42 روز بود و در طی این مدت، غذا به طور آزاد (Ad libitum) در اختیار جوجه ها قرار گرفت. از مجموع نتایج به دست آمده چنین استنتاج می شود که علیرغم عدم وجود اختلاف آماری معنی دار بین گروه های آزمایشی با گروه شاهد و با یکدیگر، می توان از زئولیت تا سقف 10 درصد در جیره غذایی جوجه های گوشتی استفاده نمود. با این حال بهترین بازده غذایی، در هنگام بکارگیری 3 درصد زئولیت در جیره حاصل گردید.

تغذیه طیور، زئولیت های طبیعی، بازدهی غذا