رحیم شاهری - کارشناس ارشد سازه دانشکده عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آیت الله آملی
علی سید کاظمی - بورسیه دکتری و عضو هیئت علمی گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آیت الله آملی
مازیار شریف زاده بائی - استادیار و عضو هیئت علمی گروه مهندسی شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات آیت الله آملی

یکی از مصالحی که می تواند روی مقاومت مکانیکی بتن تاثیر بگذارد ذرات نانوسیلیس و الیاف می باشد در این مقاله به بررسی 40 نمونه استوانه ای که در زمان های 7 و 28 روزه در محیط های معمولی و شیمیایی تحت عمل آوری قرار گرفتند پرداخته شده است. نمونه ها مورد تست فشار و کشش قرار گرفته و با بتن شاهد مقایسه شد نتایج به دست آمده نشان می دهد که بتن الیافی با 3 درصد نانوسیلیس دارای 31 و 29 درصد مقاومت فشاری بیشتر خود در محیط معمولی و شیمیایی نسبت به بتن شاهد خود در سن 28 روز شده اند همچنین بتن الیافی با 3 درصد نانوسیلیس دارای 38 و 24 درصد مقاومت کششی بیشتر خود در محیط معمولی و شیمیایی نسبت به بتن شاهد خود در سن 28 روز شده اند مشاهدات SEM اثبات می کند که ذرات نانو سیلیس به مقدار 3 درصد در بتن حاوی الیاف یک بافت یکنواخت را به وجود آورده اند و کاهش تخلخل و ریز ساختار خمیر سیمان به طور متراکم بهبود یافته است. علاوه بر این نانو ذرات به دلیل خاصیت ریز دانگی ، ساختار خمیر سیمان را بهبود می بخشد با تحلیل نتایج به روش تاگوچی تاثیر فاکتور نانوسیلیس مصرفی بر مقاومت فشاری بررسی گردید. میزان مقاومت فشاری با 1 درصد نانوسیلیس 19/2 مگاپاسکال و با 2 درصد نانوسیلیس 21/6 مگاپاسکال و با 3 درصد نانوسیلیس 23/6 مگاپاسکال معرفی شده است.

الیاف پلی پروپیلن، نانو سیلیس، مقاومت فشاری، مقاومت کششی، محیط سولفاته