ساسان اعتضادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد صفادشت، کرج، ایران
الناز ایمانی - دانشجوی دکتری معماری اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران

هماهنگی بین سازه و معماری و تعریف رابطه صحیح بین آن دو در جامعه معاصر با توجه به پیشرفتهای روزافزون فناوری امری ضروری است. این مهم زمانی عملی خواهد شد که شرایط مناسب برای آموزش این رابطه و مؤلفه های آن برای دانشجویان معماری فراهم آید. چرا که مهندس معمار بنا بر ماهیت رشته معماری مهمترین نقش را در این زمینه در جامعه حرفه ای ایفا مینماید. این مقاله در پی پاسخ به این سؤال است که چگونه میتوان آموزش سازه به دانشجویان معماری را اثربخشتر نمود تا در پی آن در جامعه حرفه ای با درک صحیح سازه، پروژه های معماری بتوانند در عین زیبایی، ایستایی و کارآیی کافی را داشته و در پایداری توسعه آتی شهری مؤثر واقع شوند. روش این تحقیق به صورت کیفی است و در این مسیر پس از مطالعه مدارک مرتبط، از راهبردهای گوناگونی همانند مصاحبه با اساتید و مهندسین سازه و معماری در دانشگاهها و مهندسین مشاور و همچنین نظرسنجی از دانشجویان معماری توسط پرسشنامه های هدفمند در خصوص میزان آشنایی آنها نسبت به سیستمهای سازهای، رابطه بین معماری و سازه و چگونگی برقراری این تعامل در طراحی بناها در جامعه حرفه ای، استفاده شده است تا با آگاهی واقعی از مسائل موجود، راهکارهای پاسخدهارائه گردد. بر اساس نتایج تحقیق شرایط این آموزش زمانی مؤثر واقع میشود که آموزش مبتنی بر روشهای مناسب و بکارگیری ابزارهای لازم در این مسیر باشد و اساتید این دروس نیز نسبت به نظریه های آموزش کارآ، آگاهی لازم را داشته باشند. از این رو لازم است از مشارکت دانشجویان، تعریف جدید ساختار و محتوای دروس مربوطه، برقراری ارتباط منطقی میان اساتید و ارتباط پویا میان دانشکده های عمران و معماری و تعریف پروژه های مشترک درسی با کارگاههای عملی و تجربی بهره جست و آموزش سازه را در معماری به یک کل متشکل از اجزاء و با محتوایی کامل و فراگیر تبدیلنمود.

معماری، سازه، آموزش، روش، جامعه حرفه ای