مریم جعفری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، گروه معماری، شوشتر، ایران
فرح حبیب - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، گروه معماری، شوشتر، ایران

بناهای تاریخی هر شهر بخشی از هویت و شناسنامه فرهنگی تاریخی مردمی است که در آن زندگی کرده اند. از این رو طراحی، احیا و بازآفرینی در شهرها و به خصوص محدوده تاریخی شهرها نیازمند توجه و بازشناسی معماری گذشته آن منطقه می باشد. از این رو گونه شناسی خانه های تاریخی شهرها یکی از مراحل با اهمیت در حیطه معماری می باشد. در این تحقیق، خانه های تاریخی شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجائیکه تهران در دوره قاجاریه به پایتختی کشور انتخاب شده است، گسترش و شکوفایی این شهر نیز با آغاز این دوره مقارن می باشد. از سویی دیگر با آغاز دوره پهلوی و اقدامات رضاخان در کشور، معماری دست خوش تغییرات زیادی در زمینه استفاده از مصالح و الگوهای جدید شد. از این رو بررسی خانه های تاریخی در این دو دوره، منجر به بازشناسی الگوهای معماری در شهر تهران می شود و در ارائه الگوهای جدید، همراستا با هویت، فرهنگ و تاریخ مردم، در طراحی، احیا و بازآفرینی نقش مهمی ایفا می کند.

تهران، گونه شناسی، معماری قاجار، معماری پهلوی