نسرین مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران.)
بختیار بهرامی - استاد یار گروه معماری، دانشگاه کردستان، گروه معماری، سنندج، ایران.
قادر بایزیدی - استاد یار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران.

واحد همسایگی؛ شامل خانه های مسکونی با محیط پیرامونی آن است که در کنار هم یک کلیت منسجم پیوسته را، تشکیل می دهند و دارای یک هویت جمعی و محله ای است، این هویت جمعی در واحد همسایگی باعث ایجاد رشد و پویایی جمعی، افزایش ارتباطات اجتماعی و احساس همبستگی اجتماعی می شود.، واحدهای همسایگی از مقیاس ریز(دو خانه) ، متوسط (دو بلوک یا چند خانه) و کلان ( چند بلوک یا دو محله) تشکیل شده است. یکی از مسائل مهم در واحد همسایگی طراحی و چیدمان خانه ها، بلوک ها و محله در جهت ارتقای تعاملات جمعی همسایه ها می باشد که نقش اساسی در روابط اجتماعی مردم ایفا می کند که در پژوهش حاضر به آن پرداخته شده است. در ابتدا با انجام مطالعات میدانی بر روی نمونه موردی؛ مسکن مهر بهاران در منطقه 3 سنندج، بافت اجتماعی و روابط میان ساکنان، در واحدهای همسایگی بررسی شد. سپس نتایج پرسشنامه ها مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.

واحد همسایگی، تعاملات اجتماعی، مسکن مهر، مسکن