مصطفی زارعی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی سینا - همدان
رضا موحدی - استادیار دانشگاه بوعلی سینا - همدان

به دلیل اهمیت روز افزون کشاورزی ارگانیک و ضرورت گسترش آن، مقاله ی حاضر عواملی که مانع گرایش کشاورزان به سمت کشاورزی ارگانیک می شوند را بررسی می کند. این مقاله از نوع توصیفی تحلیلی است که به روش پیمایشی انجام -گرفته است. جامعه ی آماری تحقیق کشاورزان شهر شیرین سو می باشند که 121 نفر از آن ها به صورت نمونه گیری چند مرحله ای برای مطالعه انتخاب شده اند . گردآوری داده ها از طریق پرسش نامه انجام گرفته که داری چهار بخش می باشدو روایی ان مورد تایید و داری پایایی قابل اطمینان آلفای کرونباخ برابر 0/8می باشد تحلیلی داده ها با استفاده از نرم افزار spss و ضرایب همبستگی و مقایسه ی میانگین ها انجام شد. نتایج نشان داد که در بین عوامل اقتصادی، درآمد بالای محصولات غیر ارگانیک، هزینه های پایین تر مبارزه ی شیمیایی در مقایسه با مبارزه ی بیولوژیکدارای اهمیت بالا تری می باشند. از بین عوامل فرهنگی نیز، فرهن ضعی استفاده از محصولات ارگانیک، نبود تبلیاات مناسب و کافی و آشنایی کم مردم با محصولات ارگانیک دارای اهمیت بالا تری می باشند. همچنین در بین عواملآموزشی، کمبود کلاس های آموزشی ترویجی؛ در بین عوامل حمایتی و مدیریتی نیز عدم وجود تسهیلات بانکی و اقدام نکردن دولت برای ایجاد زیر ساخت های لازم جهت توسعه ی محصولات ارگانیک از اهمیت بالا تری برخوردار بوده اند. همچنین نتایج نشان داد بین گرایش کشاورزان به کشاورزی ارگانیک و عوامل مختل مذکور تفاوت معنی داری وجودندارد که این مساله بیانگر این است که چهار دسته از عوامل همگی داری اهمیت یکسانی در گرایش کشاورزان به سمت کشاورزی ارگانیک دارند که بایستی به صورت هماهن با هم به آن ها توجه و اجرا شود

کشاورزان، روستاهای بخش شیرین سو، گرایش، کشاورزی ارگانیک، کشاورزی پایدار