مریم طاهرآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز- ایران
محمد بهرام زاده - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، دانشکده علوم انسانی، گروه باستان شناسی، ابهر، ایران
فرزاد مافی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، دانشکده علوم انسانی، گروه باستان شناسی، ابهر، ایران
عباس باورسائی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد ، گروه باستان شناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ایران

شهرستان آشتیان که در شرق استان مرکزی واقع شده است، یکی از مناطق کمتر شناخته شده از دیدگاه مطالعات باستانشناسی محسوب می شود. این شهرستان در دو مرحله (یکی در سال 1379 و دیگری در سال 1390) مورد بررسیشناسایی قرار گرفت. مطالعات باستان شناسی صورت گرفته نشان می دهد که شکل گیری استقرار در این شهرستان ازدوران پیش از تاریخ (مس و سنگ) آغاز شده است و تا دوران حاضر نیز ادامه دارد. طی بررسی انجام گرفته در سال 1390در مجموع 116 محوطه باستانی و اثر تاریخی در سطح شهرستان شناسایی شد که از این میان 27 محوطه متعلق به دوراناسلامی می باشند. نتایج حاصل از مطالعات گونه شناسی سفال های حاصل از بررسی بیان کننده روابط گسترده فرهنگیاین منطقه با سایر مناطق غرب، جنوب غرب و شمال غرب کشور است. با تحلیل داده های حاصل از بررسی می توان اذعاننمود متغیرهایی نظیر ارتفاع، لندفرم، دوری و نزدیکی به منابع آبی و کاربری اراضی تاثیر بسزایی در شکل گیری محوطههای دوران اسلامی این شهرستان داشته اند.

شهرستان آشتیان، بررسی باستان شناسی، محوطه های اسلامی، سفال اسلامی