حسام الدین سلوکی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشداگرواکولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نصیری محلاتی - استادگروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا کوچکی - استادگروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
پرویز رضوانی مقدم - استادگروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

این پژوهش با هدف بررسی و ارزیابی اثر کشت مخلوط جایگزینی و افزایشی بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک ماریتیغال (Silybum marianum L.) و رازیانه (Foeniculum vulgare L.) انجام گرفت. آزمایش با هشت تیمار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. تیمارهای مخلوط 1:3 (75% رازیانه: 25% مارتیغال)، کشت مخلوط 20% افزایشی (20% رازیانه + 100% مارتیغال)، کشت مخلوط 40% افزایشی (40% رازیانه + 100% مارتیغال) و کشت مخلوط 60% افزایشی (60% رازیانه + 100% مارتیغال) و کشت خالص هر دو گونه بودند. نتایج مربوط به عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک ماریتیغال نشان داد که تیمارهای کشت مخلوط 25% ماریتیغال 75% رازیانه، کمترین عملکرد دانه (12/307 کیلوگرم در هکتار) و کشت خالص ماریتیغال بالاترین عملکرد دانه (12/1201 کیلوگرم در هکتار) را داشتند. نتایج حاصل از مقایسه میانگین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک رازیانه نیز حاکی از آن بود که تیمار کشت خالص رازیانه دارای بالاترین عملکرد دانه (10/719 کیلوگرم در هکتار) در مقایسه با سایر تیمارها بود . که این امر ناشی از تعداد بوته بیش تر در کشت خالص نسبت به سایر الگوهای کشت بوده است. به طور کلی بررسی عملکرد در سیستم های کشت مخلوط در گرو انتخاب گیاهان سازگار و واجد صفات مناسب برای ایجاد حداقل رقابت و حداکثر مساعدت و به کارگیری عملیات زراعی مناسب از جمله تراکم کاشت و نسبت اختلاط می باشد

تنوع زیستی ، کشاورزی اکولوژیک ، گیاهان دارویی