مهدی مومنی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد اصفهان ،ایران
سیدعنایت اله موسوی اصل - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباداصفهان،ایران

توسعه فرایندی چند بعدی است که طی آن شرایط و سطح زندگی مردم بهبود میپذیرد. از آن جایی که یکی از جوانب مهم برنامه ریزی توسعه کمک به مناطق کمتر توسعه یافته و اقشار فقیر جامعه و توزیع عادلانه امکانات و درآمدها با توجه به مزیت- های نسبی مناطق و عقب ماندگی آنها میباشد، ضروری است که به ارزیابی و اندازه گیری میزان برخورداری و سطح توسعه- یافتگی مناطق مختلف پرداخته شود. در این مقاله سعی شده تا 7 شهرستان استان کهگیلویه و بویراحمد را بر اساس 23 شاخص بهداشتی- درمانی بر پایه آمار سال 1390 ، سطحبندی و میزان نابرابری موجود را در میان شهرستان های استان تعین نماید. تحقیق مورد نظر از لحاظ ماهیت کاربردی- توسعهای و از نظر روش توصیفی- تحلیلی میباشد. شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است، و برای تعیین سطح توسعهیافتگی از مدل تاپسیس و ضریب آنتروپی شانون استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می- دهد که شهرستان بویراحمد به عنوان مرکز استان بالاترین رتبه را به لحاظ دسترسی به شاخصها دارا میباشد و شهرستانهای کهگیلویه، گچساران و دنا تا حدودی در مدار توسعه قرار دارند و شهرستانهای بهمئی، چرام و باشت از مدار توسعه بازمانده اند و نیازمند بازنگری در برنامه ریزیها به منظور ارتقاء سطح توسعه آنها می باشد. بنابر این لازم است برای اینکه کلیه شهرستانها از تعادل لازم در امر توسعه برخوردار شوند برنامه ریزی از قطبی به فضایی تغییر یابد.

کهگیلویه و بویراحمد -توسعه یافتگی- بهداشت و درمان- تاپسیس- آنتروپی شانون