مرضیه جعفری نعیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان،
احسان کامرانی - دانشیار، گروه زیست شناسی دریا، علوم پایه، دانشگاه هرمزگان، صندوق پستی ۳۹۹۵ ، بندرعباس
تهمینه آناهید - کارشناس ارشد، مرکز آموزش علمی کاربردی جهاد کشاورزی، صندوق پستی ۱۸۸۶ ، بندرعباس

این تحقیق درسال ۱۳٩0 ، به منظور بررسی فراوانی و برخی دیگر از شاخصهای زیستی ایزوپودهای انگلی میزبان میگوهای گازانبری موجود در منطقه بین جزر و مدی در ساحل شرقی بندرعباس انجام گرفت. نمونه برداری در طی دو فصل زمستان وبهار انجام گرفت . برای انجام این تحقیق هر ماه ۱22 عدد میگوی گاز انبری بصورت ترکیبی از نر و ماده در زمان جزربیشینه از منطقه بین جزر و مدی از زیر سنگها جمع آوری و نمونه ها به آزمایشگاه منتقل شدند . پس از آن میگوهای آلودهاز میگوهای سالم جدا شده و انگل ها از زیر کاراپاس میگوها خارج نموده ، شاخص های طول و وزن میگوها، طول کاراپاس،طول انگل ماده و نر اندازه گیری شدند . نتایج فراوانی انگل ها نشان داد که با گرم شدن هوا میگوها دارای درصد بالاتری از انگل بودند. نتایج زیست سنجی انگل ها نشان داد که بیشترین طول کل مربوط به انگلی به طول8/5میلیمتر درمیگویی ماده با طول ۴2 میلیمتر و وزن1/5گرم درماه خرداد بود و کمترین طول کل 2/8میلیمتر درمیگویی نر باطول 31میلیمتر ووزن 0/9 گرم در ماه اردیبهشت بود. در خصوص طول کل ،طول کاراپاس و وزن میگوهای گازانبری با طول کل انگل های آلوده کننده آنها همبستگی معنا داری بین آنها دیده نشد (P≥0/05) . همچنین بین طول کاراپاس و وزن میگوها با طول انگل هانیز همبستگی معنا داری بین آنها دیده نشد (P≥0/05)

فراوانی ، میگوی گاز انبری ، ایزوپودهای انگلی ، منطقه بین جزر و مدی