حسن دهقانیان - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
صفر نصراله زاده - دانشیار گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

به منظور بررسی اثر تراکم بوته و میزان تداخل علفهای هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت، آزمایشی در سال زراعی 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سطوح مختلف تراکم بوته در کرت های اصلی با چهار سطح: 5، 7، 10 و 16 بوته در متر مربع و تداخل علف هرز در کرت های فرعی با سه سطح: عدم تداخل علف هرز، تداخل یک ردیف در میان و تداخل کامل در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم بوته عملکرد دانه افزایش یافت و اکثر اجزای عملکرد کاهش یافتند. بیشترین تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد کل دانه در بلال و وزن هزار دانه از تراکم 5 بوته در متر مربع و بیشترین میزان عملکرد دانه از تراکم 16 بوته در متر مربع بدست آمد. میزان تداخل علف هرز تاثیر معنی داری روی عملکرد و اجزای عملکرد داشت و بیشترین میزان عملکرد دانه از تیمار عدم تداخل علف هرز بدست آمد. با توجه به نتایج حاصله به نظر میرسد که ذرت می تواند تحت شرایط تراکم بالا، پتانسیل رقابتی خود را بالا برده و با کاستن از میزان تداخل علف های هرز، عملکرد خود را به طور قابل توجهی افزایش دهد.

تداخل علف هرز، تراکم، ذرت، علف هرز، عملکرد