مجتبی عزتی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند
حسین قهرمانی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند
میرطاهر عنقایی شیشوان - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند

عدالت اجتماعی چیزی است که به مردم آرامش و رفاه و آسایش می دهد و تبعیض و نابرابر ی و ناامنی و محرومیت و فقر را ازمیان می برد. چون منابع هر جامعه ای محدود هستند و گروه های صاحب قدرت و ثروت اغلب می خواهند آنها را در اختیار خودشانداشته باشند، به همین دلیل عدالت اجتماعی باید در برگیرنده عدالت توزیعی و تخصیصی باشد. زیرا نمی توان منفعت عمومی نیازها و استحقاق شهروندان را بدون معیارهای توزیعی و تخصیصی در نظر گرفت. بنابراین هرگونه برنامه ریزی شهری که مبتنی بر عدالت اجتماعی در شهر باشد، باید بتواند هم در توزیع نیازها، منافع عمومی و استحقاق و هم در تخصیص آنها مؤثر باشد . در اینمیان یکی از اهداف تقسیمات کالبدی شهر، توزیع مناسب امکانات و خدمات و کاربری های مختلف با توجه به نیازهای جمعیت در سطح مناطق مختلف شهری است. شناخت سطح برخورداری مناطق از جمله اقدامات اساسی در زمینه اهداف فوق به شمار میرود. روش تحقیق در این پژوهش به دو صورت توصی ی – تحلیلی صورت گرفته است. در بخش توصیفی گرداوری اطلاعات ازمنابع کتابخانه ای– اسنادی و جداول آماری استفاده شده است. در بخش تحلیلی با استفاده از تکنیک های تلفیقی تحلیل فضایی سیستم اطلاعات جغرافیایی Gis و بهره گیری از روش های تصمیم گیری چندمعیاره مدل تحلیلی vikor و روش سلسله مراتبی AHP ، به منظور سطح بندی توسعه مناطق شهرداری تبریز استفاده شده است .

سطح بندی توسعه، عدالت اجتماعی، شاخص های خدمات شهری، VIKOR