سهیلا زارع - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر.
سمیه صفانیا - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز.
مهسا فلاح نیا - استادیار گروه معماری، دانشگاه هنر تهران،

آثار زیان باری که به واسطه رشد سریع شهرها بعد از انقلاب صنعتی بر روی محیط زیست و روح و جسم انسانها وارد شده است، انسان را بر آن داشته که به ارائه راه حلهایی بپردازد. در این راستا امروزه انگارهی پایداری در شهرها به طور جدی بهصورت ارائهی تعاریف گوناگون و راهکارهای متنوع در ارتباط با مقولهی پایداری در شهرها مطرح شده است. توجه به فضای سبز به طور عام به عنوان ریههای تنفسی شهرها تعریف اغراق آمیزی از کارکرد آن نیست. بلکه این تشبیه بیان کننده حداقل کارکرد آن در مفهوم اکولوژیک شهرها به شمار میرود. این فضاها هم ازدیدگاه تأمین نیازهای زیست محیطی شهرنشینان هماز نظر تأمین فضاهای فراغتی و بستر ارتباط و تعامل اجتماعی آن جایگاهی درخور اهمیت دارد. آلودگیهای ناشی از صنایع و تکنولوژی، شهرها را به جهنمی برای ساکنان آن تبدیل کرده است. با توجه به کارکردهای مهم فضای سبز شهری و نقش مهمآنها در توسعه پایدار شهری و شعار جهانی فکر کن و محلی عمل کن ضرورت حفظ و نگهداری و توسعه باغهایقصردشت جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار شهر شیراز مورد توجه قرار گرفته است. از آنجا که مجموعه فضای باغهای قصردشت در حدود 5 درصد از کل وسعت شهر شیراز را شامل میشوند و این مجموعه در موقعیت استراتژیک بین جبلالدراک و بابا کوهی تونل اکولوژی شهر، نقش بسیار ارزنده و حائز اهمیتی در محیط زیست شهر ایفا مینماید و با توجه به عملکرد اکولوژی و تأثیرات زیست محیطی مثبت باغ ها، تعامل آن با سایر مجموعههای شهری امری ناگزیر است که لزوم توجه به تعامل زیستی پایدار را در قالب اهداف کلان و بلند مدت طلب میکند. در حال حاضر محاصره شدن باغها توسطساختمانهای مسکونی تهدید مهمی برای فضای سبز باغها محسوب میشوند و سبب افزایش اثرات زیان بار زیست محیطی میگردد. در این رابطه هدف این پژوهش در وهلهی اول کاوشی در خصوص مفهوم توسعهی پایدار شهری میباشد و در وهلهی دوم به بررسی ضرورت باغهای قصردشت، قابلیتها و پتانسیلهای آن و همچنین مسائل و مشکلاتی که باعث تخریب آن میگردد، پرداخته شده است

توسعهی پایدار، پایداری در شهرها، فضای سبز، باغهای قصردشت شیراز