کیانوش ذاکرحقیقی - استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان
مریم خانیان - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

اولویت بندی راهبردهای مؤثر به لحاظ میزان اثربخشی مفروض در زمان، تحلیل موقعیت و انتخاب راهبرد بهینه، مسیر روشن تر و ساده تری را برای اجرای پیشنهادات و انجام اقدامات مؤثر فراهم می سازد. از این رو در پژوهش حاضر برای بهسازی و نوسازی محلاتفرسوده شهری با رویکرد ارتقای کیفیت محیطی از ماتریس برنامه ریزی راهبردهای کمی استفاده شد. بافت فرسوده گلپا درغرب همدانواقع شده و برخی شاخص های اجتماعی- اقتصادی و کالبدی آن پایین بوده و عدم توازن فضایی میان این بافت و بافت حوزه فراگیر مشهود است. هدف این پژوهش تدوین راهبردهایی با اولویت زمانی جهت تسریع در ساماندهی این بافت است. برای این منظورگردآوری داده ها به روش کتابخانه ای و پیمایشی و مصاحبه با کارشناسان و نخبگان شهری 04 نفر و تهیه پرسشنامه در قالب روشدلفی صورت گرفته است. سپس نظرات گروه دلفی در ماتریس عوامل درونی IEF و بیرونی EFE و همچنین ماتریس برنامه ریزیراهبردهای کمی QSPM به کار گرفته شد. یافته های تحقیق نشان داد راهبردهای ارتقای کیفیت زندگی، مشارکت مدنی، ایجادفضاهای فراغتی و عمومی، به کارگیری فناوری و روش های نوین، و برنامه های کنترلی کاهش آسیب های اجتماعی حاصل از فرایند برنامه ریزی راهبردی کمی، که بر مبنای کیفیت اطلاعات در مرحله ورودی و مقایسه ای برنامه ریزی راهبردی شکل گرفته اند، به عنوان اولویت دارترین راهبردها جهت بهسازی این محله باید مورد استفاده قرار بگیرند

ماتریس برنامه ریزی راهبردهای کمی، بهسازی محیط، محله گلپا، همدان