اکبر محمدی - دکتری برنامه ریزی شهری، مدرس دانشگاه و محقق بخش مسکن
هه وار دانش - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، مدرس دانشگاه

مسکن بعنوان یک کالای ناهمگن، بادوام، غیرمنقول، دارای هزینه های بالای معاملاتی و واجد جنبه های سرمایه ای ومصرفی؛ سهم بالایی از بودجه خانوارها، هزینه های ملی و سرمایه گذاری ثابت ناخالص ملی رابخود اختصاص داده است.با این همه فقر مسکن در تمام کشورها وجود دارد اما در کشورهای جهان سوم نمود بیشتری پیدا کرده به طوری که امروزه میلیونها نفر از آن رنج می برند. بر همین اساس و با توجه بهنتایج بررسی نویسندگان، هم اکنون حدود 03 درصد از جمعیت شهر سنندج در محله های غیرمقاوم و محروم استقرار دارند.هدف این مقاله ارزیابی نقش ارزش مادی مسکن و اقتصاد آن و درآمد خانوارها درنحوه دسترسی آنها به مسکن می باشد.روش شناسی مقاله از نوع توسعه ای میباشد ومتغیرهای مورد بررسی شامل تحولات هزینه تولید مسکن، نقش و سهم برنامه ریزی دولت در تأمین مسکن و ابزارهایاجرای آن، بررسی میزان سود اقتصادی در بازار زمین و مقایسه آن با سودآوری ساخت و ساز، نظام مالی تأمین مسکن در شهر سنندج، نسبت هزینه مسکن به کل درآمدهای خانوارهای شهری، ضریب جینیهزینه های مسکن، تقاضای مؤثر مسکن دردهکهای درآمدی از نظر مساحت زیربنا و شاخص دسترسی به مسکن در گروه های درآمدی مختلف در شهر سنندج است. نتایج حاکی از اثرگذاری مستقیم و قاطع اقتصاد مسکن در دسترسی به مسکن می باشد.

سنندج، مسکن حداقل، تأمین مالی مسکن، عوامل اقتصادی مسکن