امیررضا کریمی آذری - استادیار، دانشگاه گیلان، دانشکده معماری و هنر، گروه معماری، رشت، ایران
فریا شیرچی - دانشجوی کارشناسی ارشد، موسسه غیرانتفاعی دیلمان، گروه معماری، لاهیجان، ایران
مرتضی یوسفی پیربستی - دانشجوی کارشناسی ارشد، موسسه غیرانتفاعی دیلمان، گروه معماری، لاهیجان، ایران

برنامه ریزی مجموعه ای از عملیات منظم در راستای دست یابی به اهداف و برنامه ریزی شهری تعیین چهارچوبی برای شناخت، تحلیل و هدایت هر گونه تغییرات، جابجایی و توسعه شهری در فرایند زمانی مورد نظر است. درک وضعیت کاربری هایمختلف شهری و تعیین میزان کمبود و عدم تعادل در سطوح مختلف منطقه ای به عنوان ضرورتی اجتناب ناپذیر مطرح است. در این راستا کاربری فرهنگی به دلیل نقشی که در غنای فرهنگی جوامع شهری دارد از اهمیت شایانی برخوردار است. بنابراین توجه به زندگی روزمره و ملزومات زندگی و فرهنگ ساکنین باعث می شود که با شناخت نیازهای آنان به برآورد کمبودها و تامینسطوح مورد نیازدست یافت. هدف پایانی سازمان دهی شهر به صورتی است که برای ساکنین رفاه و شادمانی بیشتر فراهم آورد. روش تحقیق کیفی – کمی است و ابزار تحقیق با استفاده از فرمول ها، اعداد و ارقام، سرانه ها و آمار دیگر می باشد. در نتیجه به نظر می رسد که با تطبیق آگاهی های ثبت شده با آخرین دستاوردهای روز می توان برنامه ریزی های لازم را برای مهار کردن، هدایت تغییرات، تخصیص منابع، توزیع یارانه ها و امکانات عمومی برای مجموعه ای از فعالیت های هنری فراهم آورد.

برنامه ریزی، کاربری فرهنگی، سرانه، لاهیجان ، افق 1418