شهرزاد بابامحمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، پردیس بین الملل کیش؛
مهیار اردشیری - استادیار دانشگاه شیراز؛

در حال حاضر 2% سطح جهان را شهرها پوشاندهاند درحالیکه ساکنین آنها 80-60درصد انرژی جهانی را مصرف می کنند ازهمین رو بسیاری از دولتها در حال برنامهریزی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از تمامی بخش های اقتصادی خود هستند. طبق سند منتشر شده توسط سازمان ملل متحد، بخش انریی و کاهش انتشار گازهای گلخانهای میبایست مرکز هر راهبرد دستیابی به توسعه پایدار ترار گیرد. از جمله راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار ،کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانهای که مورد توجه محققان و سیاستمداران ترار دارد، مدیریت مفری انریی در شهرها میباشد. مصرف انرژی درشهرها در بخشهای متعددی صورت میگیرد که از آن جمله میتوان به حملونقل، محیط انسران سرادت، زیرساخت هاو... اشاره کرد. در این بین مدیریت شهری با دارا بودن تابلیتهای منحفر به فرد و دارا بودن ابزارهای متعدد اقتصادی ، آموزشی،تنظیمی و ... میتواند نقشی کلیدی در کاهش مصرف انرژی و اتشارات گلخانهای و لذا دستیابی به جامعهای پایدار، بازی کند. بنابراین در این پژوهش ضمن بیان اهمیت و ضرورت بررسی این موضوع و همچنین بیان دلالتهای انرژیکی در بخش های متعد د شهر، نگارندگان با استفاده از روش مطالعه کتابخانهای و رجوع به تجارب موفق جهانی، به ارائه راهکارهایی جهت نیل بههدی پیش گفته پرداختهاند. چنین نتیجهگیری میشود که چنانچه برنامه ریزی استراتژیک و تلفیقی به همراه ابزارهای سیاستی متنوعی که در اختیار مدیریت شهری قرار دارد به طور شایستهای مورد استفاده قرار گیرند، نقش بسزایی در بهبود مصرف انرژی خواهند داشت.

توسعه شهری پایدار،مصرف انرژی، انتشارات گلخانهای، مدیریت شهری، برنامه ریزی استراتژیک