محمدرضا نعمتی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب
محمد سهیل قبادی - عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
روح اله احمدی جزنی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق

نظر به اینکه قیمت فولاد مصرفی و دستمزدهای ا جرایی پیمانکاران برحسب وزن سازه محاسبه میشود لذا حداقل کردن وزن سازه درطراحی دراقتصادطرح نقش کلیدی دارد یکی ازابزارهایی که مهندسان برای کاهش وزن سازه دارند انتخاب روش مناسب برای طراحی است ازانجا که دوروش تنش مجاز و حالت حدی رایج ترین رویکردهای ایین نامه ای دردنیا برای طراحی سازه های فولادی می باشند لذا نوشتارحاضر به دنبال طرح بهینه اقتصادی بین این دوروش طراحی براساس وزن خالص تمام شده سازه می باشد برای این منظور اعضا درشرایط مختلف سازه ای به صورت منفرد تحت بارگذاری های مشخص باهردوروش طراحی شدند برررسی ها نشان میدد درتیرستونهایی که نیروی محوری زیادی تحمل می کنند و همچنین دراعضای خمشی روش حالت حدی منجر به طرح اقتصادی تری می شود درتیر - ستونهایی که نیروی محوری ناچیزی دارند وهمچنین اعضای فشاری هردوروش نتایج یکسانی دارند لازم به ذکر است که نسبت بار زنده به مرده نیز بطور مستقیم درنتایج دخیل است به این ترتیب که هرچه نسبت بارزنده به مرده کمتر باشد توجیه اقتصادی روش حالت حدی بیشتر است

سازه فولادی , بهینه یابی , روش تنش مجاز , روش حالت حدی