محمد ابویی اردکان - دانشیار، مدیریت سیستم ها، استاد گروه مدیریت، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران
الهام خسروی نسب - کارشناس ارشد مدیریت شهری، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران
سیروس علیدوستی - دانشیار، مدیریت سیستم ها، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، تهران، ایران

با ظهور فناوری اطلاعات به عنوان یک مزیت رقابتی در دهه های اخیر و رشد سریع آن، بسیاری از سازمان ها به منظور بهره گیری از این مزیت به برون سپاری روی می آورند، که در بعضی مواقع این اقدام با وجود مزیت های بسیار، ریسک هایی نیز بهمراه دارد و با شکست مواجه می شود. در این مقاله، گزارش پژوهشی ارائه می شود که با هدف بررسی ارتباط میان عوامل ریسک و تصمیم گیری برای انتخاب روش های برون سپاری انجام شده است. عوامل ریسک مورد بررسی در این پژوهش شامل عوامل ریسک مربوط به قرارداد، کارفرما و پیمانکار و روش های برون-سپاری شامل روش احیا و بازگشت، مساعدت در انتقال، توسعه قابلیت ها، اختیار بازگشت و واگذاری کامل است. در این پژوهش، فرضیه ها درباره ارتباط میان عوامل ریسک و روش های برون سپاری در سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران، صورت بندی و با استفاده از رگرسیون لجستیک بررسی شده اند. نتایج این پژوهش نشان داد که میان عوامل ریسک و انتخاب روش های برون سپاری در این سازمان ارتباط معناداری وجود دارد.

برون سپاری فناوری اطلاعات، تصمیم گیری، روش های برون سپاری، شهرداری تهران، عوامل ریسک