بهاره نوروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی عمران
حسین علیزاده - استادیار، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی عمران
عباس افشار - استاد، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی عمران

دو عامل طبیعی و انسانی سبب شور شدن منابع آبهای سطحی و زیرزمینی است. تحلیل و تفکیک این دو عامل یکی از مراحل مهم در مطالعات منابع آب است. به دلیل پیچیدگی و عدم قطعیت فرآیندهای مسبب شوری، روشهای متداول در مدل سازی ریاضی شوری جریان های سطحی مبتنی است بر رکوردهای تاریخی کمیت و کیفیت جریان رودخانه. تقریباً گام مشترک تمامی این روشها به صورت برازش مدل های ریاضی بر رابطه جریان و غلظت نمک است. در این میان یکی از مدل های معروف توسطO’Connor 1976 ارائه شد. این مدل حاوی یک چارچوب ساده ازاختلاط جریان های سطحی و زیرزمینی با غلظت های متفاوت است. با وجود قابلیت های مناسب این مدل در شبیه سازی شوری رودخانه، برازش مدل به داده های واقعی و همچنین تعیین مقادیر صحیح پارامترهای مدل ساده نیست. در این تحقیق از روش برازش متوالی عدم قطعیت برای کالیبراسیون مدلO’Connor 1976 استفاده شده است. به عنوان مورد مطالعاتی، رودخانه های حوضه آبریز حله، واقع در جنوب غربی ایران، انتخاب شده است. نتایج تحقیق نمایانگر قابلیت های مناسب این روش در کالیبراسیون مدل مذکور است.

آبهای سطحی، مدل سازی شوری , TDS , تحلیل عدم قطعیت، کالیبراسیون خودکارSUFI2