سیدکمال میرعبدالهی - دانشجوی کارشناسی ارشد ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات یزد. گروه سنجش از دور و GIS ،یزد،ایران
علی سرکارگر اردکانی - عضو هیت علمی دانشگاه امام حسین (ع)
جلال کرمی - عضو هیت علمی دانشگاه تربیت مدرس

مسیریابی از جمله اقدامات اولیه عملیات طراحی یک مسیر بشمار می رود و به علت نقش بسزائی که در چگونگی قرارگیریمسیر در ارتباط با سایر تأسیسات، محیط و عوارض مجاور خود از یک طرف و تأثیر قابل توجهی که در هزینه های اجراییمسیر از طرف دیگر دارد بایستی مورد بررسی دقیق قرار گیرد. هدف از این تحقیق ارزیابی استفاده از روش منطق فازی برایتعیین مسیر بهینه خط راه آهن بین شهری یزد اردکان با در نظر گرفتن جنبه های زیست محیطی و عوامل تاثیر گذار بر تعیین مسیر بهینه می باشد. در این روش با استفاده از عملگرهای Gama و Sum نسبت به مسیریابی بهینه قطار بینشهری یزد- اردکان اقدام گردید از بین دو مسیر استخراجی مسیر شماره یک که با استفاده از عملگر Sum ترسیم شده باتوجه به دسترسی جمعیتی معادل 779589 نفر و طول 58547 متر از اولویت بیشتری نسبت به مسیر شماره دو برخوردار است.

قطار بین شهری، مسیریابی، استنتاج فازی، سیستم اطلاعات مکانی