هادی جاویدی - کارشناسی ارشد، دانشگاه ارومیه
علی محمد نیکبخت - دانشیار مکانیک بیوسیستم، دانشگاه ارومیه
عارف مردانی کرانی - دانشیار مکانیک بیوسیستم، دانشگاه ارومیه

ضایعات شهری حاصل از هرس درختان همه ساله به عنوان یک منبع مهم در کشورها برای تولید انرژی و مواد با ارزش افزوده مطرح میباشد. متاسفانه در ایران هیچ راهکار مدیریتی در این خصوص وجود ندارد. در این پژوهش، به پیرولیو ضایعات چوب و هرس شهری درخت چنار در دماهای مختلف و در اندازه های مختلف پرداخته شده است. فرآیند پیرولیز در راکتور بچ با محیط آدیاباتیک انجام شد. هدف نهایی تولید حداکثر نسبت جرمی بیوچار از ضایعات چوب بود. میوان رطوبت، دما، مدت ماندگاری تأثیر انداز بر روی مقدار در دماهای400و500و600و700و800 درجه سانتیگراد با سه بار تکرار انجام شد. انداز ذرات با حجم 0/01 میلیمترمکعب، 00 میلیمتر مکعب، 0 سانتیمتر مکعب، 0 اینچ مکعب 15/625 سانتیمترمکعب و زمان ماندگاری دردمای بیشینه 5و10و15 دقیقه بود دقیقه بود. تمامی پارامترها قبل از آزمایش و بعد از تولید بیوچار توزین ودرصد وزنی بیوچار تولیدی بدست آمد. از دستگاه سنجش هدایت گرمایی چوب برای بدست آوردن میوان هدایت گرمایی نمونه ها هر روز قبل از آزمایش انداز ریری و رابطه ای بین میوان درصد جرمی بیوچار و هدایت گرمایی چوب متناسب با رطوبت آن بدست آمد. در نتایج بدست آمد از فرایند پیرولیو و مقایسه هر کدام از پارامترها با همدیگر بهترین درجه حرارت 044 درجه سانتیگراد بدست آمد و بهینه ترین زمان نگه داری در دمای بیشینه 04 دقیقه حاصل شد. در این سطح دمایی فرصت بیشتریبرای بازگشت دوباره کربن بر روی بیوچار وجود دارد. همچنین از نظر سایز قطعات، مکعب های یک سانت مترمکعب با وزن حجمی 0/6 گرم بر سانتیمتر مکعب میزان انرژی کمتری برای تبدیل به بیوچار و کربن فعال لازم داشته و نیز از کیفیت بالایی برخوردار میباشند.

پیرولیز، ضایعات هرس درختان، بیوچار