علی اکبر پوری رحیم - دانشگاه جامع امام حسین (ع)، پژوهشکده مستقل پدافندغیرعامل، دکتری مدیریت راهبردی

تجارب حاصله از جنگ های گذشته مؤید این نظر است که کشور مهاجم جهت در هم شکستن اراده ملت و توان اقتصادی، نظامیو سیاسی کشور مورد تهاجم، با اتخاذ استراتژی انهدام مراکز ثقل؛ توجه خود را صرف بمباران و انهدام مراکز حیاتی و حساس مینماید. بنابراین حفاظت از زیر ساخت های حیاتی و دستاورد های کشور که با صرف هزینه های بسیار ساخته شده اند ، امریضروری می باشد، لذا برای کاهش آسیب پذیری زیرساخت ها و سازه های پر اهمیت راهبردی و عملیاتی در برابر سلاح هایدشمن ، معمولاً آنها را به عمق مناسبی از زمین منتقل می نمایند. اما دشمن عمده ضعف را در هدف های مستحکم همچون سازههای امن زیرزمینی نقاطی مانند ورودی ها، خروجی ها و نظایر آن می داند، زیرا درب های ورودی این تاسیسات زیرزمینی عمیقتنها را ارتباطی این تاسیسات با سطح زمین می باشند که در صورت مورد هدف قرار گرفتن این درب ها، نفرات و تجهیزات موردتهدید قرار گرفته و این تاسیسات کارایی خود را از دست می دهند، زیرا تهدید این بخش ها می تواند به تهدیدکل سازه منجرگردد. از جمله تجهیزاتی که نقش بسزایی در کاهش این تهدیدات در ورودی و خروجی فضاهای امن دارد درب های زرهی یا دربهای ضد انفجار هستند، که در این مقاله به علت اهمیت بسیار بالای این تجهیزات ، ابتدا با استفاده از منابع کتابخانه ای، اینترنتیو نظرات خبرگان این امر، تهدیدات متوجه به فضا های امن زیرزمینی شناسایی شد و سپس به معرفی و بررسی درب های زرهی(درب های ضد انفجار) پرداخته و ملاحظاتی که در رابطه با این درب ها می بایست مورد توجه قرار گیرد، شرح داده می شود.

دفاع (پدافند)غیر عامل، درب های زرهی، درب های ضد انفجار، فضای امن، تهدید، طراحی