منصور بیرامی - دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه تبریز
عادل مخبری - دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی دانشگاه تبریز؛
زهرا برامسی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد

مقدمه و هدف: اعتیاد یک معضل اجتماعی که به رغم پیشرفت های فکری و سطح آگاهی مردم، همچنان در جوامع بشری درحالافزایش است. تحقیقات نشان داده است که بین اعتیاد و پرخاشگریرابطه وجود دارد و درمان های شناختی و غیر دارویی می تواندپرخاشگری را در معتادان کاهش دهد بنابراین، هدف از انجام این پژوهش مقایسه میزان پرخاشگری در معتادان درحال ترک مراجعهکننده به کلینیک میلاد و مرکز اجتماع درمان مدار تحت پوشش بهزیستی می باشد. بدین منظور نمونه ای انتخاب شد که 30 نفر از کلینیک میلاد و 30 نفر از مر کز اجتماع مدار را در برگرفت. میزان پرخاشگری به وسیله پرسشنامه پرخاشگری AGQ اندازه گیری کلینیک میلاد و 03 نفر از مر کز اجتماع مدار را در برگرفت. میزان پرخاشگری به وسیله پرسشنامه پرخاشگری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد میزان پرخاشگری در مرکز اجتماع مدار کمتر از کلینیک میلاد می باشد که از علل آن می توان به نوع شیوهدرمانی، انگیزه و تغییر باور های معتادان در مرکز درمان مدار اشاره کرد. بنابراین، بین پرخاشگری و اعتیاد و نوع درمان آن رابطهمعنی داری وجود دارد.

پرخاشگری، اعتیاد، اجتماع درمان مدار، انگیزه، شناخت درمانی