غفار زارعی - عضوهیئت علمی گروه علوم سیاسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد
پیروز هاشم پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات منطقه ای دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد

مقوله توسعه سیاسی از جمله موضوعات مهم در بعد از انقلاب اسلامی ایران می باشد که مقاله حاضر بابررسی نگرش نخبگان سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا در جهت واکاوی آن می باشد.توسعه سیاسی به دلیل جمهوریت و مردمی بودن نظام اسلامی ایران با نگرش های متفاوتی از سوی جریانات سیاسی همراه بوده است. هدف اصلی پژوهش بررسی متغیر توسعه سیاسی در ایران بعد ازانقلاب می باشد.روش تحقیق تحلیلی توصیفی می باشد و روش گرد آوری مطالب و مقالات کتابخانه ای می باشد.سئوال اصلی - پژوهش این است که نگرش نخبگان اصلاح طلب و اصو لگرا نسبت به مفهوم توسعه سیاسی در جمهوری اسلامی ایران چیست؟ فرضیه اصلی تحقیق اینست که نگرش نخبگان هردو جناح متفاوت می باشد.نگرش به مفهوم جمهوریت و اسلامیت،ارزش مداری و قانونگرایی نهادهای مدنی و سیاسی،تحزب و تحزب گرایی از جمله مفاهیم مورد تفاوت نخبگان اصلاح طلب و اصولگرا می باشد.نگرش به این مفاهیم برآمده از شرایط فکری،جامعه پذیری سیاسی و نوع نگرش وچشم اندازهای نخبگان هر جریان سیاسی می باشد

نخبگان،توسعه سیاسی،اصلاح طلب،اصولگرا،ایران