حسن حاجی کاظمیان - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز
مهدی ضرغامی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز
محمد علی بادامچی زاده - استادیار دانشکده مهندسی برق دانشگاه تبریز
محمد علی قربانی - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

خطوط انتقال از زرینه رود و نهند و آب های زیرزمینی (چاه ها و قنوات) منابع تامین کننده اصلی آب کلان شهر تبریز را تشکیل می دهند در این مقاله مدیریت تامین آب این شهر با توجه به اهداف اقتصادی ، زیست محیطی و قابلیت اطمینان سیسم مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین کنترل نشت و تعمیر شبکه به عنوان یک راه کار مدیریت تقاضا دیده شده و وضعیت تامین بهینه آب شهر تا سال 1402 استخراج شده است این بررسی با توجه به روند تغییرات جمعیتی شهر و تغییر در الگوی مصرف صورت پذیرفته و قابلیت اطمینان منابع آب به عنوان یک تابع هدف بهینه سازی و معیار ارزیابی عملکرد سیستم معرفی شده است به منظور حل مسئله بهینه سازی چند هدفه از برنامه ریزی سازشی استفاده و مدل با استفاده از الگوریتم معمولی و نیز ارتقاء یافته مجموعه ذرات (PSO) حل شده است بررسی ها نشان دهنده کارایی بهتر در عملکرد الگوریتم توسعه یافته است نتایج حل مدل کفایت منابع فعلی آب شهر تا سال 1400 را نشان می دهند که البته با توجه به سطح اطمینان پذیری سیستم، به کار گیری یک منبع دیگر پس از آن ضروری است در بخش دیگر حساسیت سیستم نسبت به وقوع شکست در هر یک از منابع بررسی شده که نشان دهنده حساسیت بالای سیستم نسبت به خط انتقال زرینه رود است.

مدیریت آب شهری، بهینه سازی چند هدفه، قابلیت اطمینان، تحلیل حساسیت، برنامه ریزی سازشی، الگوریتم مجموعه ذرات