محمد ذبیحی - دانشیار دانشگاه قم
اعظم ایرجینیا - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد

خداوند و صفات او مهم ترین مساله ای است که فکر بشر را به خود مشغول نموده است گواه بر این آثار فیلسوفان و متکلمان در طول تاریخ اندیشه بشر است.ابن سینا از مشاهیر حکمت مشا با نگاهی واقع گرا و برآمده از متن هستی گوشیده است تصویری دقیق تر از ذات و صفات خداوند ارائه نماید و بر شناخت هر چه بیشتر خالق هستی و زیبایی و اطلاق آن صحه گذارد.بررسی تقسیم صفات ، عینیت صفات با ذات و نکثر و ترادف صفات در جای جای آثار گسترده ابن سینا روشن می سازد گه ابن سینا از این ادعای ملاصدرا که ترادف صفات موجب تعطیل می گردد مبری است.چرا که دقت ابن سینا در طرح ترادف صفات سبب شده است خداوند نه تنها از تکثر در خارج منزه گردد ، بلکه از تکثر بر آمده از حیثیات ذهنی نیز پیراسته گردد در حالی که دیدگاه عینیت مصداقی و اختلاف مفهومی ذات و صفات خداوند از این ویژگی برخوردار نیست.

صفات خداوند، ترادف صفات، وجودشناختی صفات، ابنسینا