میترا شاطری - عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد

حضرت ابراهیم (ع) به عنوان دومین پیامبر اولوالعزم ، یکی از مهم ترین شخصیت های مقدس در ادیان الهی و بزرگ جهان به شمار می رود . به طوریکه از گذشته تا حال هر یک از این ادیان سعی کرده اند به نحوی از انحاء خود را به وی منتسب سازند . در هر صورت درجای جای قرآن کریم، ابراهیم (ع) از ادیانی که به شرک آلوده شده اند، مبری شده است . پویایی شخصیت و آیین ابراهیمی در اجتماع سالیانه (بلکه روزانه) مسلمین در مراسم حج قابل مشاهد است . این مقاله از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی سعی در تنویر هر چه بیشتر تصویر آن حضرت از طریق بررسی مدارک مختلف از متون گرفته تا اسناد مختلف باستانشناسی مرتبط با آن حضرت دارد . لازم به ذکر است گرچه مطالعات گسترده و وسیعی در خصوص جایگاه حضرت ابراهیم (ع) در اسناد اسلامی و غیر اسلامی صورتگرفته اما کمتر مطالعه ای را می توان پیدا نمود که به بررسی مدارک عینی باستانشناسانه برجامانده از آن حضرت پرداخته باشد . این در حالی است که باین بررسی نشانگر اشتراک قابل توجه میان ادیان مذکور در این خصوص و اهمیت و جایگاه والای حضرت ابراهیم (ع) در ادیان الهی است .

حضرت ابراهیم (ع) ، اسناد باستانشناسی ، مقام ابراهیم (ع)، قرآن کریم، کتاب مقدس