علی فتحی - دانشجوی ارشد دانشگاه پیام نور تهران
میرزاحسن حسینی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور تهران
امیرهوشنگ تاجفر - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور تهران

اندیشمندان رشته مدیریت در سراسر دنیا دریافته اند که ارزشمندترین دارایی سازمانی، سرمایه فکری آنسازمان می باشد و دارایی های فیزیکی مانند ماشین آلات از اهمیت کمتری برخوردار هستند.در این مقاله، مباحثی چون مدیریت دانش، ابعاد مختلف مدیریت سرمایه های فکری، چارچوب سازمان هایدانش بنیان و در نهایت عواملی که در سازمانهای دانش بنیان باعث اتلاف دانش می شوند ، مورد مطالعه و بررسیقرار گرفته است. پس از انجام مطالعات تحقیق، ضمن تعریف و شرح مفصلی از عوامل اتلاف دانش، شامل اختراعمجدد، نقص در نظم سیستمی سازمان، بهره وری ناقص از افراد، پراکندگی گروه، تعلل و دست به دست کردن وتفکر غیرسازنده، شاخص هایی برای سنجش این عوامل در سازمان مورد مطالعه خود یعنی شرکت فولاد مبارکهاصفهان، تعریف شده است. سپس دو پرسشنامه استاندارد، یکی برای سنجش ابعاد سرمایه های فکری سازمان ودیگری به منظور بررسی عوامل اتلاف دانش، در سازمان فولاد مبارکه توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل داده هایبدست آمده از نمونه ها، از روش های استنباطی آماری شامل آزمون همبستگی اسپیرمن، تجزیه و تحلیل واریانسفریدمن و مدلسازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSS و LISREL ، استفاده شده است. درنهایت فرضیه های تحقیق و مدل مفهومی پیشنهادی، از لحاظ اعتبار و برازش به اثبات رسیده است.نتیجه کلی تحقیق، نشان میدهد رابطه معناداری میان مدیریت سرمایه های فکری و ابعاد مختلف آن با عواملاتلاف دانش وجود دارد که این همبستکی قابل ملاحظه و بصورت منفی یا عکس میباشد. بر اساس یافته هایتحقیق پیشنهادهایی جهت بهبود وضعیت مدیریت سرمایه های فکری سازمان و کاهش نقش عوامل اتلاف دانشبه شرکت فولاد مبارکه ارائه شده است.

مدیریت دانش، سازمان دانش بنیان، سرمایه فکری سازمان، عوامل اتلاف دانش