پریسا نوروزی فرد - دانشجوی دکتری محیط زیست، گروه محیط زیست دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
میرمهرداد میرسنجری - استادیار گروه محیط زیست دانشگاه ملایر، ملایر، ایران

انرژی زیست توده شامل انرژی تولیدی از کلیه ی ضایعات و زایدات حاصل از موجودات زنده می باشد و بعد از انرژی خورشیدی بالاترین پتانسیل انرژی را دارا می باشد. در حال حاضر با توجه به مزایای ویژه ای نظیر مزایای اقتصادی، محیط زیستی، پراکندگی و دسترسی آسان، بالاترین سهم را در میان انرژی های تجدید پذیر به خود اختصاص داده است. استفاده از زیست توده به عنوان یک منبع انرژی نه تنها به دلایل اقتصادی بلکه به دلیل توسعه اقتصادی و محیط زیستی نیز جذاب بوده و از طرفی آن را عامل تسریع در رسیدن به توسعه پایدار می دانند. از موارد شایان توجه در مورد این منبع انرژی می توان به قابلیت عرضه آن در سه شکل گازی، مایع و جامد و نیز قابلیت ذخیره سازی گسترده، رفع آلودگی های مضاعف و گستردگی کاربردها نظیر کاربردهای نیروگاهی، حمل و نقل، CHP و تولید حرارت اشاره نمود. ضمناً این منبع تنها منبع انرژی تجدید پذیری است که در کنار هیدروژن می تواند به عنوان سوخت در خودروها نیز استفاده شود. و همچنین میزان نشر مواد آلاینده ی ناشی از احتراق زیست توده معمولاً کمتر از سوخت های فسیلی است. به علاوه استفاده و بهره برداری تجاری از زیست توده می تواند مشکلات مربوط به انهدام ضایعات و زباله در سایر صنایع از جمله جنگلداری و تولیدات چوب، فرآوری مواد غذایی و بخصوص ضایعات جامد شهری در مراکز شهری را حذف و یا کاهش دهد.

انرژی، بیوگاز، پسماند، تجدید پذیر، زیست توده