علی ترابیان - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران – دانشکده محیط زیست گروه مهندسی محیط زیس
علی اکبر عظیمی - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران – دانشکده محیط زیست گروه مهندسی محیط زیس
افشین تکدستان - عضو هیات علمی دانشگاه جندی شاپور اهواز

در این تحقیق از 2 راکتور SBR به حجم 20 لیتر که توسط سیستم on-line کنترل می شود استفاده شد . پس از ایجاد شرایط پایدار در راکتورها در طول 6 ماه تحقیق، نمونه برداری و آزمون پارامترهای از قبیل COD ، BOD ، MLSS ، MLVSS ، MLNVSS ، PH ، DO ، SV1 ، SOUR و در نهایت ضریب تولید بیومس (Y) و Kd انجام شد . نتایج نشان داد که در بین زمان ماند سلولی مختلف 5) ، 10 ، 15 ، 20 روز ) در 10 SRT روز بهترین راندمان حذف 95) COD درصد ) ایجادگردید . در مرحله بعد به منظور تعیین ضریب تولید بیومس(Y)در راکتور شاهد در زمان مانه سلولی Kd( و ضریب خود تخریبی 10 از 4 غلظت مختلف CODورودی 800 و 600 ، 400 ، 300 استفاده شد و متوسط ضرایب سنتیکی Kd و Y به ترتیب 0/58 (MgBiomass/mgCOD) و 0/058(1/day) محاسبه گردید و ضریب همبستگی (R2) به 0/98 در آخرین مرحله تحقیق به منظور اثر اکسیداسیون کلر بر کاهش تولید لجن مازاد از غلظتهای مختلف کلر در راکتور در فاز کاهش رشد استفاده گردید و نتایج نشان داد که کلر با غلظت 15 گرم به ازای هر کیلوگرم MLSS در راکتور قادر است ضریب سنتیکی Y را از 0/58 به 0/3 کاهش دهد ( تقریباً لجن مازاد 50 درصد کاهش یافته ) اما COD محلول به مقدار جزئی در پساب تصفیه شده نسبت به راکتور شاهد افزایش یافته و راندمان حذف COD از 95 درصد در راکتور شاهد به 75 درصد رسیده است . از طرفی میزان SOUR و SVI در این دوز کلر مصرفی به ترتیب به 9 mg/h.gVSS و 50 mli/g رسید

راکتور SBR - لجن بیولوژیکی - ضرایب سنتیکی Y و Kd - SVI - - SOUR کلر