سلمان شاه محمدپورعسکری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشگاه شهید چمران اهواز،
فریدون رادمنش - استادیار گروه هیدرولوژی و منابع آب، دانشگاه شهید چمران اهواز،
حیدر زارعی - استادیار گروه هیدرولوژی و منابع آب، دانشگاه شهید چمران اهواز،
محمدصادق درانی نژاد - کارشناس ارشد هیدروژئولوژی، سازمان آب منطقه ای فارس،

کاهش سطح تراز آب زیرزمینی دشت ها اثرات زیادی دارد و باعث افزایش هزینه استحصال آب و افزایش مصرف انرژی، کاهش کیفیت آب، افزایش فشار مؤثر، ایجاد فشردگی دائم در رسوبات و درنتیجه فرونشست زمین می گردد. بنا به تعریف یونسکو فرونشست عبارت است از فروریزش و یا نشست زمین که به علتهای متفاوت در مقیاس بزرگ روی میدهد. به طورمعمول این اصطلاح برای حرکت قائم رو به پایین به کار میرود. از مهم ترین آسیبهای آن، کاهش برگشت ناپذیر تمام یا بخشی از مخزن آب زیرزمینی درنتیجه از بین رفتن یا کاهش تخلخل مفید نهشته ها می باشد. تشخیص و کنترل این مناطق یکی از مهم ترین رویکردهایی است که باید موردتوجه قرار گیرد. منطقه موردمطالعه در این پژوهش دشت سیرجان می باشد که سطح آب زیرزمینی در این دشت طی سال های گذشته همواره دارای سیر نزولی بوده است، به طوری که از مهرماه سال 1311 تا اسفندماه سال 1332 به طور متوسط، سالانه حدود 08 سانتی متر افت داشته است. در این پژوهش با استفاده از مدل رستر پایه نقشه پهنه بندی خطر فرونشست زمین تهیه شد که بر اساس آن دشت به پنج ناحیه دارای پتانسیل خطر خیلی کم تا خیلی زیاد تقسیم بندی شد

فرونشست زمین، مدل رسترپایه، پهنه بندی، دشت سیرجان