محمد مهدی رضایی - دانشجوی دکتری، رشته برنامه ریزی درسی، دانشگاه شیراز
رحمت اله مرزوقی - عضو هیات علمی دانشگاه شیراز

واژه روح از واژه هاى پر رمز و راز و ابهام آمیز در حوزه هاى دین، فلسفه، عرفان و روان شناسى است. این کلمه با گویشى یکسان درزبان هاى عبرى و عربى به کار رفته و در تورات، انجیل و قرآن کریم کاربرد فراوانى یافته است. در این مقوله تفاسیر زیادی ذکر شده است، که در این میان علامه طباطبایى منسجم ترین تفسیر را ازروح در قرآن بیان کرده است. این مفسر بزرگ بر آن است که روح در قرآن به آفریده اى آسمانى اطلاق شده که نقش آن حیات آفرینى است; و هر کجا از حیات و آثار آن نشانى هست، این نشان، نشانگر وجود مرتبه اى از روح است. روح موجود در فرشتگان، انسانها، حیوانات و نباتات همگى از افاضات روح مطلق است. این مقاله ابتدا، معانی و مفاهیم روح را در متون اسلامی بررسی کرده، سپس به بررسی دلالت های تربیتی آن در آموزش و پرورش می پردازد

روح، فلسفه، عرفان، روان شناسی، دین، حیات آفرینی، دلالت های تربیتی