سجاد بادفر چالشتری - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور تهران
بهروز شیران - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد
محمود خدام باشی - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد
کریم سرخه - دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد

لاله واژگون (Fritillaria imperialis) گیاهی تک لپه ای و متعلق به تیره سوسن است که 14 گونه مهم آن بومی ایران می باشد. دراین تحقیق تنوع ژنتیکی بین و درون جمعیت های لاله واژگون منطقه زاگرس با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP مورد بررسی قرارگرفت. در این تحقیق از 5 ترکیب آغازگری که در مجموع 188 مکان چندشکل ایجاد کرده بودند، بر روی 140 ژنوتیپ لاله واژگون استفاده شد. میانگین تعداد نوارهای تکثیر شده به ازای هر جفت آغازگر 37/8 و میانگین تعداد نوارهای چند شکل به ازای هر جفت آغازگر 37/6 بود. توانایی جفت آغازگرهای مختلف در آشکارسازی چندشکلی در بین ژنوتیپ های مختلف لاله واژگون متفاوت بود. در این میان ترکیب جفت آغازگری P-GCG M- CTG دارای بیشترین تعداد نوار چند شکل و ترکیب جفت آغازگری P-GCG M- CTG دارای کمترین تعداد نوار چندشکل بود. دندروگرام حاصل از گروه بندی جمعیت های لاله واژگون بر اساس ضریب جاکارد و روش UPGMA، رسم شد که دندروگرام حاصل در فاصله ژنتیکی 0/65 به سه گروه اصلی تقسیم شد. نتایج این مطالعه نشان داد که نشانگر AFLP می تواند ابزاری مفید برای بررسی تنوع ژنتیکی و همچنین بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت های لاله واژگون باشد.

لاله واژگون، تنوع ژنتیکی، نشانگر AFLP