سیدمحمدمهدی دستغیب - دانشگاه تهران، پردیس علوم، گروه بیوتکنولوژی
محمدعلی آموزگار - دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکده زیستشناسی، گروه میکروبیولوژی
خسرو خواجه - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم پایه، گروه بیوشیمی

زیستپالایی ترکیبات آلایندهی نفتی در محیطهای شور بهنظر پیچیده میرسد و با توجه به اهمیت کاربردی موضوع نیازمند توجه و تحقیق بسیار میباشد. در این مطالعه از خاکهای مناطق شور آلوده به نفت بهمنظور جداسازی باکتریهای تجزیه کننده ی آلکان نمونه گیری شد و از تتراکوزان به عنوان ترکیب مدل برای غنی سازی محیط کشت استفاده شد. در میان سویه های جداشده، سویه ی Qtet3 با بیشترین شباهت از لحاظ توالی ژن 16 به s rRNA Alcanivorax dieselolei B-5T توانایی رشد در محدوده وسیعی از غلظت نمک را دارا بود و نتایج آنالیز روماتوگرافی گازی نیز تجزیهی بیش از 90 % از تتراکوزان در مدت 10 روز را نشان میداد. این سویه که دستکم دو ژن alkB دارد، میتواند بر روی نفت خام و گازوئیل رشد کند وهمچنین قادر به استفاده از هیدروکربنهای آلیفاتیک خالص (از C 10 تا C34) بعنوان سوبسترا میباشد. بررسی پاکسازی خاکهای شور آلوده به نفت خام نشان داد که این باکتری هالوتالرنت میتواند در خاکهایی که با محلولهای کلریدسدیم تا (w/v) %5 آبیاری شدهاند به رشد خود ادامه دهد و بیشترین میزان تجزیه هیدروکربنها به میزان 26/1% در غلظت 2/5% از نمک مشاهده شد. بهنظر میرسد که این سویه میتواند گزینهی مناسبی برای استفاده در صنعت بهویژه برای پاکسازی محیطهای شور باشد

هالوفیل، پاکسازی زیستی، آلکان، تجزیه زیستی، تتراکوزان