احسان نوروز علی پور تپه - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه
لطف علی ناصری - دانشیار گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه

انگور بی دانه قرمز یکی از ارقام مهم و با کیفیت در ایران می باشد. همچنین ریزازدیادی انگور امکان تکثیر سریع آن را فراهم کرده و محیط های کشت مختلف می توانند در ریزازدیادی انگورو تکثیر آن تاثیرات متفاوتی داشته باشند، با توجه به اهمیت مرحله پرآوری درکشت بافت، دراین پژوهش اثر محیط های کشت مختلف مورد بررسی قرارگرفت. تا بتوان بهترین محیط کشت را برای پرآوری انگور بی دانه قرمز شناسایی کرد. بنابراین آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار (Knoudson-C, MS, B5, N&N ,WPM) در 6 تکرار انجام گرفت. براساس نتایج بدست آمده بیش ترین وزن تر، وزن خشک و سطح برگ از محیط MS بدست آمد، اگرچه در میزان سطح برگ اختلاف معنی داری بامحیط کشت B5 وجود نداشت. اما بیشترین تعداد گره و فاصله بین گره ها درمحیط کشتB5مشاهده گردید، که اختلاف معنی داری با محیط کشت MS وجود نداشت. براساس نتایج بدست آمده محیط های B5 و MS در رشد و نمو انگور رقم بی دانه قرمز نسبت به سایر محیط ها معنی دار بودند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که به ترتیب از محیط های کشت B5 و MS برای پرآوری انگور بیدانه قرمز می توان استفاده کرد.

انگور، بی دانه قرمز، محیط های کشت، ریزازدیادی