رضا عباس نیا - دانشیار دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
احسان اله اشتهاردیان - دانشجوی دکترای عمران - مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه علم و صنعت ایران
داریوش ایمان شعار - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران - مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه علم و صنعت

از نخستین و مهمترین چالشهای رودروی انجام پروژه های انتخاب مناسب ترین روش اجرای پروژه می باشد. برای اجرای پروژه روشهای گوناگونی وجود دارد که اجرای پروژه به روش EPC (Engineering , Procurement, Construction) در بعضی موار راهکاری مناسب به نظر می رسد. شناخت کامل اهداف و عوامل مختلف پروژه از جمله عدم قطعیت ها و ریسک های موجود، تعامل این اهداف با روش اجرای پروژه و نهایتا مدیریت انها امری ضروری می باشد. در این تحقیق ابتدا به شناسایی ریسک های پروژه های EPC در تمامی مراحل اجرایی پروژه از ابتدای تعریف تا دوره گارانتی را در نظر گرفتن تجربیات پروژه های در حال اجرا، روش های پیشنهادی در مراجع و استانداردهای مختلف پرداخته شده است. پس از شناسایی یا استفاده از روش های آماری پیشنهادی در استاندارد PMBOK (دو عاملی) و روش هایی همچون FMEA (Failer Mode and Effect Analysis) (سه عاملی) و روش پیشنهادی (چهارعاملی) با توجه به پارامترهای مختلف از جمله احتمال وقوع، شدت تاثیر، احتمال کشف، احتمال پاسخگویی (توان پاسخگویی) نسبت به طبقه بندی و اولویت بندی ریسک ها اقدام گردیده است. سپس روش های مختلف با هم مقایسه شده به بررسی تاثیر هر یک از پارامترها در طبقه بندی انجام شده و تفسیر نتایج حاصل پرداخته می شود. در نهایت نسبت به انتخاب مناسب ترین روش و پارامترهای موثر با توجه به اهداف کلی پروژه (زمان، هزینه، کیفیت و محدوده) اقدام میگردد.

مدیریت ریسک ، EPC