حمید حیدری مکرر - استادیار رشته جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل
اعظم شیبانی شاد - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل
نسرین نوروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل
علی ایزدی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل

مسکن روستایی تحت تأثیر شرایط زندگی روستایی دارای ویژگیهایی است که آن را از مسکن شهری متمایز میکند. پیمایشهای انجام گرفته در واحدهای مسکونی روستایی ضمن وجود ارزشهای معماری، مبین ضعفهایی است که لزوم مداخله در این نوع معماری را طلب میکند. بشر در دوران بدوی نیز به دنبال راههایی برای اهمیت اقلیم و تأثیر آن در زندگی بوده است. تأثیرات آب و هوا بر دوری از گزند شرایط آب و هوایی بوده لذا برای ساختن مسکن خود به دنبال طراحیهایی بوده که از شرایط اقلیمی منشأ گرفته است. زندگی جوامع انسانی، موجب اهمیت یافتن بررسیهای زیست اقلیمی مربوط به برنامهریزی روستایی شده است. طراحی مسکن براساس شرایط آب و هوایی یک منطقه، اولین خط دفاعی در مقابل عوامل خارج بنا است. تحقیق حاظر با هدف برسی نقش اقلیم در معماری مساکن روستایی دهستان قائمآباد صورت گرفته است. این تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی میباشد و - نتایج تحقیق نشان میدهد: استفاده از مصالح بومی یکی از مثبتترین خصایص معماری در گونههای قدیمی مسکونی روستای نمونه بوده است. به همین خاطر توصیه میشود ضوابطی در هر منطقه تعیین گرددکه طبق آن از مصالح همخوان با محیط منطقه و ناحیه استفاده شود و همچنین از انواع مصالح نامتناسب با شرایط اقلیمی محیطی کمتر استفاده شود

اقلیم، معماری، مسکن روستایی، دهستان قائم آباد