شیوا ندایی - دانشجوی دکتری تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه علوم و فنون دریایی هرمزگان
عارف پیربیگی - دانشجوی دکتری بوم شناسی آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محسن علی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد بوم شناسی آبزیان، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران

عوامل عفونت زا فاکتور مهمی در ایجاد خسارت های اقتصادی در آبزی پروری تجاری محسوب می گردند. ارگانیسم های مختلفی که ممکن است سبب بروز بیماری در ماهی ها شوند شامل عوامل بیماری زای باکتریایی، قارچی، انگلی و ویروسی می باشند. ماهی ها دارای یک سیستم ایمنی به خوبی توسعه یافته می باشند که هم شامل اجزاء اختصاصی و هم شامل اجزاء غیر اختصاصی می باشد. مدارک و شواهد زیادی در سال های اخیر به دست آمده که نشان می دهند که پاسخ های ایمنی مختلف و مقاومت به بیماری در ماهی می توانند هم توسط مواد مغذی و هم توسط اجزاء غیر مغذی موجود در جیره تحت تاثیر قرار بگیرند. توسعه پاسخ های ایمنی ماهی و مقاومت به بیماری مرتبط با آنها از طریق مواد غذایی به عنوان یک جایگزین جذاب برای درمان ماهی ها بررسی شده است. واکسیناسیون بهترین روش شناخته شده برای تحریک ایمنی تخصصی در انسان ها و حیوانات از جمله ماهی ها می باشد. معمول ترین واکسن های استفاده شده در آبزی پروری شامل باکتری های زنده تضعیف شده، سلول های مرده و یا عصاره های سلولی می باشند که اصولا توسط تزریق یا غوطه وری برای ماهی ها به کار می روند. محرک های ایمنی مختلفی از جمله گلوکان ها، لوامیزول، عصاره آبالون، کیتین و محصولات حاصل از برخی گونه های جلبکی برای تحریک سیستم ایمنی در ماهی ها مورد استفاده قرار گرفته اند که در این مطالعه به طور مختصر مورد بررسی قرار خواهند گرفت

بیماری، سیستم ایمنی، ماهی، محرک ایمنی، واکسیناسیون