حسنعلی آقاجانی - استادیار گروه مدیریت صنعتی دانشگاه مازندران، دانشکده اقتصاد و علوم اداری
سحر ولی پور پرکوهی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی دانشگاه مازندران، دانشکده اقتصاد و علوم اداری
معصومه ودادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی دانشگاه مازندران، دانشکده اقتصاد و علوم اداری

تجاری سازی فناوری به معنای خلق محصول، خدمت یا فرآیند جدیدی مبتنی بر رفع تقاضای جدید است و رفع آن مستلزم تلاش مستمر در راه تبدیل نتایج به محصولات و خدمات جدید و بازاریابی موفق آنها است. از آنجا که به بازار رسانیدن یک محصول می تواند تضمین کننده موفقیت و بقای سازمانها باشد، تجاری سازی فناوری به عنوان یک عامل حیاتی مطرح شده است. در سازمان های تحقیقاتی نیز بدون تجاری سازی یک محصول، تحقیقات معنایی ندارد، زیرا بدون دستیابی به مشتریان خاص یک محصول، تولید و یا انجام آزمایش، در مورد یک ایده بی فایده به نظر می رسد. در مقاله حاضر ضمن مرور ادبیات موضوعی مربوط به تجاری سازی فناوری و مدلهای آن، پس از بررسی نتایج تحقیقات تجربی، به استخراج شباهت ها و تفاوت های بین آن ها بر اساس شاخص های مورد تأکید شامل فرآیند تجاری سازی فناوری، بیان روابط بین عناصر یا فرآیند متوالی برای تجاری سازی، قدرت پیش بینی، کاربرد، اشاره مستقیم به ایجاد تیم و توجه به جریان نقدی، پرداخته شده است، و نتیجه گیری شد ه است که تمامی مدل های خطی می توانند در شرایط خاصی مفید باشد اما ضعف هایی از قبیل عدم پیش بینی هم وجود دارد که باد رفع شده و الگوی کامل تری طراحی شده و استفاده شود.بینی هم وجود دارد که باح رفع ش ه و الگوی کاملتری طراحی ش ه و اسجفاده شود.

تجاری سازی، فناوری، تجاری سازی فناوری، مدل های تجاری سازی فناوری، فرآیند تجاری سازی فناوری