فریبا رفعتی - دانش آموخته کارشناسی ارشد گیاه پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان(اصفهان)
بیژن حاتمی - استاد تمام گروه گیاه پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان(اصفهان)

پروانه مینوز گوجه فرنگی (Tuta absoluta Meyrick (Lepidoptera:Gelechiidae یکی از مهمترین آفات گوجه فرنگی در منطقه اصفهان می باشد. در تحقیق حاضر از یک ماده فرار دهنده به همراه سموم شیمیایی استفاده گردید، ماده فرار دهندهمورد استفاده در این تحقیق کائولین می باشد، کائولین یک ماده معدنی سفید رنگ حاوی سیلیکات آلومینیوم است و فاقد اثراتمخرب زیست محیطی بوده که به منظور کاهش تخم ریزی حشرات بالغ به کار رفته است. استفاده از آن با روش پاشش غیرمستقیم می باشد. سم ولیام تارگو نیز برای سنجش میزان مرگ و میر لاروهای آفت، به ترتیب با دوز مصرفی 0/8 در هزار مورداستفاده قرار گرفت. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار (هر تکرار شامل دو گلدان) در شرایط گلخانه(درجه حرارت 25.4 درجه سلسیوس و رطوبت 13.1 درصد) بر روی رقم کال جی ان 3 در اصفهان اجرا گردید. تیمارها شاملکائولین، کائولین+ سم ولیام تارگو، سم ولیام تارگو و شاهد بود. نتایج نشان داد که مصرف کائولین با روش ذکر شده در مقایسه باتیمار شاهد باعث کاهش تخم ریزی حشرات بالغ شد در حالی که تفاوت معنی داری با تیمار شاهد دیده نشد. این فرض وجود داردبه دلیل وجود صفحات آغشته به کائولین در اطراف بوته ها( به دلیل قابلیت انعکاس نور) آفت در استقرار بر روی میزبان دچاراختلال شده و در اثر پرواز بیشتر، انرژی بیشتری از دست داده و همین مسئله باعث کاهش در تعداد تخم تولید شده توسط آفتشده باشد. سم ولیام تارگو تفاوت معنی داری در میزان مرگ و میر لاروها با شاهد نشان داد، لذا استفاده از سم ولیام تارگو با دوزمصرفی 0.8 در هزار به محض مشاهده لارو سن یک، جهت مبارزه با آفت پروانه مینوز گوجه فرنگی توصیه می شود.

سم، کائولین، گوجه فرنگی، مینوز، ولیام تارگو