حسین مدی - استادیار،دانشگاه بین الملل امام خمینی قزوین
بهناز کاشانی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه بین الملل امام خمینی قزوین،
منیره سبوحی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه بین الملل امام خمینی قزوین،

در کلان شهر هایی همچون تهران که در آنها نسبت فضای سبز به جمعیت بسیار ناچیز است استفاده از پتانسیل های شهر امری ضروری است.روددره ها یکی از پتانسیل های بالقوه در شهر ها هستند که هم اکنون تبدیل به فضا هایی متروک و غیر قابل استفاده تبدیل شده اند که می توان از آنها برای ایجاد فضا های تجمع شهری استفاده کرد. یکی از این روددره ها ،رود دره فرحزاد است که از تا قبل از این محل تجمع معتادان و ریختن زباله بود.خوشبختانه این فضا به خوبی مورد برنامه ریزی قرار گرفت و تبدیل به فضای سبز شهری)پارک( شد و البته این فضا سرانه فضای سبز هر شهروند ساکن منطقه 2 نسبت به سال گذشته 31 درصد افزایش داده است اما متاسفانه در طراحی آن نکاتی وجود دارد که با ضوابط طراحی پارک مغایرت داشته و یا رعایت نشده است.سوال اصلی این است که آیامی توان این مشکلات را با تکنولوژی روز برطرف کرد؟و تمهیداتی که اندیشیده نشده است را می توان ایجاد کرد؟در این تحقیق توصیفی ،میدانی _پیمایشی به بررسی این معضلات و راه حل های آن ها خواهیم پرداخت

رود دره ، پارک ،ضوابط ، طراحی ، فضای سبز شهری ، سرانه