فرزین حق پرست - استادیار دانشگاه هنر اسلامی تبریز
شبنم مظلوم برهان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه هنر اسلامی تبریز ،
فاطمه سادات غیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

خورشید از دیرباز به عنوان منبع لایزال نور و انرژی بی هزینه برای بشر مطرح بوده واز دیگرسو بهره مندی از نور طبیعی برای سلامت جسمی و روانی انسان حیاتی بوده و هست. از این رو بهره برداری موثر و بهینه ازاین انرژی و نور طبیعی در بنا ها علاوه بر کاهش مصرف سوخت باعثتامین نیاز های زیست محیطی و روانشناختی انسان نیز می شود. از این دیدگاه معماری سنتی ایران شامل دستاورد ها و تجربیات بسیار غنی استکه نیاز به بازشناسی و معرفی به جامعه معماری ایران و جهان دارد. علاوه یکی از چالش های معماری امروز ما این است که آیا با حضور نور و رنگدر فضا باید به شکل کمی برخورد کرد یا کیفی به عبارت دیگرآیا حضور نور طبیعی در معماری می تواند معنایی فراتر از فقط روشنایی داشته باشد.در مقاله پیش رو نویسندگان تلاش میکنند با بررسی چندی از خانه های سنتی تبریز به شناخت بهتری از تاثیرات نور طبیعی و رنگ در شکلگیری فضاها، توزیع نور در فضا ها و پایداری مرتبط با نور طبیعی با توجه به جهت گیری بنا، سکانس های فضایی و میزان نورگیری فضا هایمختلف دست پیدا کنند و از این طریق ارتباطی بین کیفیت فضایی و نورگیری فضا های زیستی پایداری که سال ها مسکن پیشینیان ما بوده بیابند و این امر الهام بخش معماران معاصر ما در ارتقا و افزایش کیفیت نوری فضا های معماری با عملکرد امروزی و در نتیجه خلق فضا هایی پایدار و با کیفیت از نظر نور باشیم.

هارمونی ، نور و رنگ ، فضاهای زیستی ، معماری پایدار ، کیفیت فضای داخلی ، معماری ایرانی