محمد تائب - بخش تحقیقات فیزیولوژی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذرکرج

تنشهای محیطی ازعوامل محدود کننده تولیدات زارعی می باشند که بامختل ساختن متابولیک طبیعی گیاه رشد را محدود و درنهایت محصول راکاهش ویابکلی نابود می سازند مکانیزم فیزیولوژیکی تحمل به این تنش ها تاحدزیادی مبهم است و مجموعه ای ازپروسه های متابولیکی گیاه تحت تاثیر قرارمیگیرند که این امر موجب دشوار ساختن سلکسیون جهت افزایش تحمل به این تنشها دراصلاح نباتا ت میگردد بنابراین تحمل به تنشهای محیطی تحت تاثیر ژنهای متعددی که درکل ژنوم پراکنده هستند صورت میگیرد درگندم کروموزومهای مختلفی به تحمل به تنشهای محیطی نسبت داده شده اند که عمدتا کروموزومهای گروه 4و5 می باشند علیرغم این مسئله ژنهای منفرد عامل ایجادتحمل نیز درگیاهان مختلف م انند عامل مقاومت به الومینیوم درذرت گزارش شده اند وجود تشابهات فیزیولوژیکی درعکس العمل گیاه به تنش های محیطی احتمال تشابهات ژنتیکی وپیوستگی را بین ژنهای مربوطه زیاد میسازد که این گروه پیوستگی ژنها به سوپرژنها معروف گشته است درمقاله حاضر کنترل بیولوژیکی به این تنشها موردبحث قرارمیگیرد