حسین غدیری - استادیار بخش زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

هدف اصلی درهربرنامه جامع کنترل علفهای هرزدرگیاهان زراعی باغبانی و مرتعی ایجادمحیطی مساعد برای گیاهان موردنظر ومحیطی نامساعد برای گیاهان ناخواسته علفهای هرز می باشد هرکدام ازروشهای کنترل علفهای هرز دارای فواید و محدودیت هایی است و نمی توان یک روش را برای همه شرایط توصیه نمود روشهای وجین دستی و مکانیکی دراکثر موارد درایران نتایج پربازده ای ازنظر افزایش عملکرد زراعی به همراه نداشته اند درحال حاضر علفکشهای شیمیایی درایران ساخته نمی شودند وراه اندازی چنین صنعتی نیاز به سرمایه گذاری و هزینه بسیارزیادی دارد ازطرف دیگر اشکالات زیست محیطی ناشی ازکاربرد نادرست علف کشهای شیمیایی به عنوان یک خطرجدی مطرح است کنترل بیولوژیک علفهای هرز عبارتست ازاستفاده ازدشمنان طبیعی برای جلوگیری ازرشد کاهش جمعیت یک گونه علف هرز مراحل استفاده ازعلف کش زیستی عبارت است ازاماده سازی یک مایه زنده یک پاتوژن گیاهی فرموله کردن آن و کاربرد آن به صورتی مشابه بایک علف کش شیمیایی برای کنترل یاکاهش رشدگونه های علف های هرز اساس کاربرد علفکشهای زیستی براصول ایپدمیولوژیک بیماری شناسی گیاهی استوار است توجه لازم و کافی به امرتحقیقات درزمینه های ساخت و کاربرد علف کشهای زیستی برای کنترل علفهای هرز و تلفیق بهینه باسایر روشها درایران میتواند نتایج سودمندی مانند کاهش اتکا به واردات ماشینهای کشاورزی و علف کشهای شیمیایی ازخارج و همچنین افزایش عملکرد گیاهان زراعی و باغبانی و مرتعی به همراه داشته باشد درساخت و کاربرد علف کش زیستی سه مرحله وجوددارد: شناخت/تولید/بکارگیری مرحله شناخت عبارتست ازجمع اوری موادگیاهی دارای بیماری جداسازی ارگانیسم عامل بیماری نشان دادن اصول کخ شناسایی پاتوژن کشت پاتوژن روی محیط کشت مصنوعی ونگهداری کشتهای پاتوژن درکوتاه مدت و درازمدت