علیرضا کاوند - استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم آدرس: قم، زنبیل آباد، میدان صدوقی، بلوار عطاران، بعد از تقاطع ولی عصر(عج)، دفتر مرکزی دانشگاه علوم
اعظم پاک اندیش - کارشناس ارشد علوم وقرآن مجید

قیام، مصدر واژه قام یقوم به معنای برخاستن است و در اصطلاح اجتماعی؛ خیزش افراد جامعه درجهت اصلاح منکرات اجتماعی است. جامعه اسلامی، در دوران حکومت یزیدکه حتی ظواهر اسلام را رعایت نمی کرد، به نهایت انحرافات اخلاقی خود رسیده بود. حسین بن علی برای بیداری و آگاهی بخشیدن به مردم، در مقابل منکرات یزیدی قیام کرد. این قیام، با گذر زمان، در جامعه اهل تسنن که قائل به خلافت حاکم اسلامی هستند نه امامت، مخالفان و موافقانی را به همراه آورد. مخالفان قیام، آن را فتنه خوانده و واکنش حکومت را در قبال آن، مشروع دانستند.اما در مقابل، موافقان قیام؛ مبانی مشروعیت یزید را زیر سؤال برده و این قیام را بصیرت زا قلمداد کردند. این موافقت و مخالفت، بستری مناسب را درجهت کنکاش کافر و ملعون بودن یزید از نگاه این عالمان فراهم آورد. این نوشتار، با روشی توصیفی تحلیلی گفتمان اهل تسنن را در ارتباط با قیام حسینی و کفر - و لعن یزید به بحث می نشیند

قیام ، موافق، مخالف، اهل تسنن، لعن