آرمان مسلمی - کارشناس ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه صنعتی امیرکبیر
اقبال شاکری - استادیار دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر

در پروژه های ساخت و ساز هرگونه تأخیر در اجرا و عدم بهره برداری از آنها دقیقاً مصداق اتلاف منابع است و مهم ترین منبع که در این راستا ازدست می رود، عامل زمان است که در دنیای پرشتاب امروز با ارزش ترین سرمایه ملت ها است. گاهی سود حاصل از اتمام زودهنگام پروژه بگونه- ای است که باعث ترغیب کارفرمایان و مالکان پروژه به کاهش زمان پروژه میشود. گاهی نیز سیاست های کلان این نیاز را بوجود می آورد تا یک پروژه زودتر از موعد مقرر به بهره برداری برسد. در این مقاله پس از معرفی اجمالی تکنیک های کاهش زمان، با استفاده از مصاحبه با خبرگانچالش های تکنیک های کاهش زمان مشخص شده و از میان آنها سه معیار برای بررسی تکنیک ها انتخاب می گردد. سپس با استفاده از نتایج پرسشنامه به میزان تاثیر این تکنیک ها بر معیارها در فازهای مختلف پروژه در قراردادهای طرح و ساخت پرداخته می شود

کاهش زمان، افزایش منابع، مهندسی همزمان، مهندسی ارزش، تحلیل خواسته های کارفرما